"دلا و جیم"... قهرمان های داستان ویلیام سیدنی پورتر- همان هنری خودمان- همان هایی ک ارزشمندترین دارایی شان را فدای عزیزترین فرد زندگی خود کردند.
ما??? چه شبیهیم به این دو. دلا و جیم مکرریم ک دم به دم, روز به روز, سال به سال بهترین دارایی مان را به پای چیزی میریزیم ک خود نابودشان کرده ایم.زندگی را پای عشق, عشق را پای غرور, غرورمان را پای آرامش, آرامش را پای ثروت و و و و....
+ هنری در پایان داستانش این زوج فقیر را عاشقانه ترین ابله ها میخواند ک برای هم هدیه میخرند.
- ما?!! ابله ترین خرمندانیم ک باد در گلویمان انداخته ایم...انگار دنیا به آخرمیرسد و ما نه...
++ مهربان ک باشی...( خوبی ک از حد بگذرد، نادان خیال بد کند)...اما تو باز هم مهربان باش.