تو باید جزو بی رحم ترین آدم ها باشی.
که تمام لحظاتم را به خود مشغول کرده ای...
همه جا باید بیادت باشم...زیر آسمان آبی...پای آن درخت گردو...کنار آن امام زاده که سقف نداشت...آنجا تو را آرزو کردم...پای آن چشمه...کنار پرچین...زیر درختی که بر روی ریشه های بیرون زده از خاکش نشسته بودم و نسیم خنکی میوزید...آنجا هم تو را آرزو کردم...
بالای دشتی که ابرها مثل موج دریا از زیر پاهایم گذشت...یاد تو را با خود آورد...
باورش سخت نیس ک چقد تو بی رحمی...
+بهشت نزدیک است...خیلی نزدیک...طبیعت فوق العاده زیبای "اربه دار دشت"...
-برگ اول...جمعه خاطره انگیز در ییلاقات استان همیشه سبز گیلان.